Het belang van letten op duurzaamheidsclaims.
Over transparantie, greenwashing en kleine frustraties.
de juiste woorden vinden
De laatste tijd ben ik mij wat meer bezig gaan houden met het zichtbaar maken van mijn website op het internet. Dit omvat het schrijven van de juiste teksten met woorden die mensen vaak zoeken op het internet. Natuurlijk wel passend bij je bedrijf. Dit nieuwe ”’Search Engine Optimization” avontuur geeft mij een inkijkje in welke termen mensen gebruiken om te zoeken wat ik maak. Als ik zelf deze zoektermen gebruik op Google zie ik welke bedrijven daar allemaal handig op inspelen, en en oh my… wat ik toch ben tegen gekomen.
fairtrade
Toch willen de duurzame consument en beide organisaties wel allemaal hetzelfde: sieraden van verantwoord goud.
”Fairtrade sieraden” is dus een veelgebruikte zoekterm die mensen gebruiken als ze zoeken naar een verantwoord sieraad, ongeacht welk keurmerk het nu precies draagt. En daar zie ik weleens wat mis gaan.
Als ik nu Google naar ”Fairtrade sieraden” krijg ik namelijk niet alleen bedrijven te zien die Fairtrade gekwalificeerd zijn. Soms zijn het ook bedrijven die net als ik, werken met het Fairmined keurmerk, maar simpelweg willen voldoen aan die zoektermen. Fairmined is namelijk nog zo onbekend als term, dat consumenten er niet naar Googelen. Sommige bedrijven vertellen daarna op hun website hoe de vork in de steel zit.
greenwashing
Wat ik ook tegenkom zijn sieradenwinkels die de term Fairtrade gebruiken om duurzamer over te komen dat ze daadwerkelijk zijn. En dan zijn we weer terug op het fenomeen dat ”Fairtrade” niet meer alleen als keurmerk wordt gebruikt, maar ook als woord om te zeggen dat je het echt wel goed bedoelt. Een truc die aardig in de buurt komt van ”greenwashing”
Het is een woord dat je de afgelopen jaren misschien weleens voorbij hebt zien komen. Greenwashing is volgens wiki het zich groener of maatschappelijk verantwoordelijker voordoen dan een bedrijf daadwerkelijk is.
Meestal zijn het grote bedrijven als Shell en H&M die hiervan worden beschuldigd en dit ook opzettelijk doen. Kleinere bedrijven worden hier vaak niet van beschuldigd, maar iedereen wil meedoen en geld verdienen, dus uiteraard doet deze groep dit ook bewust of onbewust.
Lees hier meer over greenwashing: https://www.thedailygreen.nl/greenwashing-herkennen-bedrijven/
trendy
De sieradenwinkels en goudsmeden die ik tegen kwam zijn echt niet te vergelijken met Shell hoor. Ze vervuilen en verdoezelen niet helemaal bewust. Het zijn vaak winkels van 1 of 2 mensen die graag trendy sieraden verkopen en heel goed op de hoogte zijn van de huidige trends rondom duurzaamheid. Misschien hebben ze wel vragen gekregen van klanten of ze ook doen aan verantwoord produceren. De impact van de goud- en zilver industrie is namelijk geen geheim meer voor de meeste mensen. Maar hier daadwerkelijk iets mee doen blijkt dan toch wat kostbaarder en moeilijker dan gedacht. . Dus blijven ze maar hetzelfde doen als altijd: inkopen doen bij lokale goudsmeden op Bali of claimen dat al hun goud duurzaam is omdat het allemaal gerecycled is volgens hun leverancier. Zonder dat hier echte bewijzen voor zijn. Geloof me, ik heb deze afwegingen ook allemaal voor Armoise moeten maken.
Het is lastig om nu niet over te komen als iemand die het beter weet dan de rest, ook al is dat echt niet mijn bedoeling. Maar de keuze van deze bedrijven om tóch tegen de klant te zeggen dat ze ”fairtrade” zijn en ondertussen ook heel lage prijzen te vragen voor hun product is mij een doorn in het oog.
toezicht
Heel lang heb ik gedacht dat de organisaties die achter de keurmerken zitten zich ook actief bezig houden met oneerlijk gebruik van hun keurmerk. Zodat niet alleen de Appie geen kiloknallers in groene bakjes mag verkopen, maar ook dat de kleine ondernemer de daad bij het woord voegt. Als je je als merk niet bezig wilt houden met duurzaamheid dan is dat natuurlijk een vrije keus. Maar dan kun je er ook geen klanten mee aantrekken en geld mee verdienen.
Toen ik me aansloot bij de Alliance for Responsible Mining (Fairmined organisatie) kreeg ik een heel uitgebreide lijst met voorschriften om te zorgen dat alle verstrekte informatie naar klanten wel echt klopt.
Toen ik dit allemaal las werd ik erg blij omdat ik hiermee vierkant achter mijn werk kan staan en zelfs de meest kritische consumenten goede antwoorden kan geven.
Tegelijk ging ik er van uit dat als een keurmerk zoveel regels stelt aan zijn eigen licentiehouders, het er ook voor zorgt dat keurmerk niet onterecht word gebruikt door anderen. Als ik het kan Googlen, dan kunnen zij dat zeker ook?
Maar die gedachte was wellicht wat te idealistisch van me. Bovenstaande geldt natuurlijk niet alleen voor het Fairmined of Fairtrade keurmerk hoor. Ook andere keurmerken hebben hier last van. Dus ik ben een klein beetje rebels aan een aantal van deze winkels gaan vragen of ze iets meer kunnen vertellen over de termen die ze gebruiken. En ik heb ze misschien ook een beetje ongevraagd advies gegeven. Een deugniet, of een deugwél (anno 2022 weet ik niet wat ik liever genoemd wil worden)
Ook heb ik gevraagd aan de keurmerken zelf wat hun regels zijn omtrent het gebruik van bepaalde termen door mensen zonder licentie en hoe zij daar op toezien. Je wilt ondernemers die zich bij je hebben gevoegd tenslotte ook beschermen voor oneerlijke concurrentie. Ik wacht nog op antwoord.
letten op wat je koopt
En als een bedrijf bovenaan de zoekresultaten staat als je zoekt naar duurzaam, ecologisch of fairtrade, is dit ook nog steeds geen garantie. Elk bedrijf kan investeren in goede vindbaarheid op het web. En ook stiekeme valse beloftes kun je daar goed bij gebruiken.
Mooi verwoord schat.
En ik ben trots op wat je doet.
Als klein meisje nam je het al op tegen onrecht. Of dat nou ging over mensen onderling, of mens tegen dier. Jij mening daarover was (is) duidelijk.
En hoe mooi is het dat je iets creëert en daar gelijkertijd een ander mee helpt.
Dat kan een mens alleen maar sieren.
Je bent een mooi mens 🥰